Sced 484 4.Ders yazısı

  "Bu gençlik bitmiş"

    Bu hafta beni en çok düşündüren şeylerden biri tarihin ilk yıllarında bile insanların gençlikten şikayet etmelerini öğrenmek oldu. O yıllarda gençlik bitecek ne yapmış olabilir ki ? Veya gençlik eğer gerçekten binlerce yıldır bitikse, şuan bizlerden şikayet eden büyüklerimiz ne derece haklı ? Yoksa bu bitiklik aslında sadece değişim midir ?
    Bu haftanın benim  için en verimsiz geçen kısımın sınıfça yaptığımız aktiviteler kısmı olduğunu söyleyebilirim. İlk oyuna geçen haftalardaki oyunlar kadar odaklanamadım. Oyun içinde andan koptuğum zamanlar olduğunu hissettim. Kurt kuzu oyununda da yerimin stratejik konumundan mıdır bilinmez, sağımdaki ve solumdaki insanlar bir çok kez oyuna dahil edilmesine rağmen ben sadece izleyici kısmında kaldım. Konumumu suçlayıp kendimi mi kandırıyorum bilmem ama oyunun çok ani ve rastgele seçimlerden oluştuğunu düşündüğüm için başka bir ihtimal de gelmiyor aklıma. Oyunu oynayamadığım için de çok emin değilim tabii.
    Gelelim dersin en sevdiğim kısmına, grup yaratıcılık kısmı. Bu hafta da grubumla beni tatmin eden, iyi olduğunu düşündüğüm bir sergileme ortaya çıkardık. Dersin bu kısmı kişisel ilerlememi en iyi hissettiğim kısım diyebilirim. İlk hafta beynimin durduğundan, stres olup aklıma hiç bir şey gelmemesinden bahsetmiştim.Bu hafta geçen haftanın verdiği özgüvenden mi bilinmez, gerçekten yaratıcı olduğumu hissettim. Yalnız, oyunculuk kısmı için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Sahnede olur olmaz yerlerde gülmeyi acilen bırakmalıyım.
     Bir diğer en eğlendiğim kısım, yani bireysel yaratıcılık kısmına gelirsek, bu hafta izlemesi de içinde bulunması da gerçekten çok keyfiliydi. Grup yaratıcılık bölümünün her grup için ortalama üstü geçmesinden ötürü bu bölümde sınıfın motivasyonunun gerçekten yüksek olduğunu hissettim. Çoğunluk hevesli ve yaratıcıydı.

Sced 484 3.Ders Yazısı

     Bu haftaki derste beni en çok etkileyem ve düşündüren şeylerden biri dersin başında yaptığımız insanların kendini nasıl kolay ve hızlı kandırabildiği hakkındaki konuşmaydı. Fark ettim ki özellikle confort zoneumdan çıkmam gereken zamanlarda kendimi kandırmaya çok meyilliyim. Sanırım şu zamana kadar hayatımda vermem gereken önemli kararlarda çoğunlukla kolay ve rahat olan tarafı seçmişim. Bu ders artık confortzoneumdan çıkıp, hayatta riskler almaya başlamam gerektiğini hatta geç bile kaldığımı hatırlamamı sağladı diyebilirim.
     Bu haftanın eğlenceli etkinliklerinden biri de bir nesne veya duyguyu canlandırmamız gereken etkinlikti. Benim için gerçekten ilginç bir deneyimdi. Çünkü örneğin hayatımda daha önce hiç ceket olmaya çalışmamıştım.
     Son olarak, bu haftanın benim için en mutlu edici etkinliği senaryo yazıp oynadığımız etkinlikti. Geçen haftaki buna benzer etkinliğin beni nasıl hayal kırıklığına uğrattığından bahsetmiştim. Benim için bu hafta geçen haftanın rövanşı oldu diyebilirim çünkü bu hafta grup arkadaşlarımla başaralı bulduğum bir performans sergilemeyi başardık. Arkadaşlarımızdan ve İnanç Hoca'dan olumlu tepkiler almak da beni çok iyi hisettirdi.

Sced 484 2. Ders Yazısı

    Bu haftaki derste beni en çok şaşırtan, üzerinde daha çok önce çok da düşünmediğimi fark ettiğim kısım hayal kurmak ile ilgili yaptığımız konuşmalardı. İnanç hocam hayal kurmanın aslında herkesin başarabildiği bir şey olmadığını ve çoğu insanın hayal kurarken bile kendini kısıtladığını söylediğinde ilk başta bu görüşlere hiç katılmadığımı düşünmüştüm. Aslında o zamana kadar hayal kurmak hakkında hiç bu kadar düşünmemiştim. Daha sonra konuşma ilerledikçe aslında hayallerim ne kadar kısıtlı olduğunu, gerçekleştirme ihtimalim olabilecek çoğu şeyin üstünde hiç üşünmediğimi fark ettim.

     Bu hafta beni kendimle ilgili en çok hayal kırıklığına uğratan kısım resimlerle senaryo oluşturmak etkinliğiyle. Hocamız etkinliği ilk anlattığında bunun  tam bana göre olduğunu, çok eğlenerek ortaya güzel bir iş çıkarabileceğimi düşünmüştüm. Fakat işler hiç de düşündüğüm gibi ilerlemedi. Durum ve zaman kısıtlılığının heyecanıyla sanki kafam tamamen boşlamış, bunca zaman izlediğim, okuduğum, yazdığım her şeyi bir anda unutmuşum gibi hissettim. Zaten sonuçta da ortaya çok vasat bir iş çıkarmış olduk.